- MegaMisja
- MEGAMISJA - ZADANIE 3
- MEGAMISJA - ZADANIE 4
- MEGAMISJA - ZADANIE 5
- MEGAMISJA - ZADANIE 6
- MEGAMISJA - ZADANIE 7
- MEGAMISJA - ZADANIE 8
- MEGAMISJA - ZADANIE 9
- MEGAMISJA - ZADANIE 10
- MEGAMISJA - ZADANIE 11
- MEGAMISJA - ZADANIE 12
- MEGAMISJA - ZADANIE 13
- MEGAMISJA - ZADANIE 14
- MEGAMISJA - ZADANIE 15
- MEGAMISJA - ZADANIE 16
- MEGAMISJA - ZADANIE 17
- MEGAMISJA - ZADANIE 18
- MEGAMISJA - ZADANIE 19
- MEGAMISJA - ZADANIE 20
- MEGAMISJA - ZADANIE 22
- MegaMisja zadanie 23
- MEGAMISJA - ZADANIE 24
- MEGAMISJA - ZADANIE 25
- MEGAMISJA - ZADANIE 26
- MEGAMISJA - ZADANIE 27
- MEGAMISJA - ZADANIE 28
- ZADANIE 29
- MEGAMISJA - ZADANIE 30
- MEGAMISJA - ZADANIE 31
- MEGAMISJA - ZADANIE 32
- MEGAMISJA - ZADANIE 33
- MEGAMISJA - ZADANIE 34
- MEGAMISJA - ZADANIE 35
- MEGAMISJA - ZADANIE 36
- MEGAMISJA - ZADANIE 37
MEGAMISJA - ZADANIE 6
MEGAMISJA ZADANIE 6
"Przedstaw się Psotnikowi"
27.10.2017 roku przystąpiliśmy do realizacji zadania pierwszego z drugiego obszaru pt.
"Dziecko w środowisku medialnym".Po wysłuchaniu rozmowy Julki z Kubą postanowiliśmy ponownie pomóc Psotnikowi. Tym razem dzieci musiały zrobić wszystko, aby Psotnikowi wróciła pamięć, gdyż zapomniał kim jest. Nie rozpoznawał nawet Julki i Kuby. W tym celu każde dziecko otrzymało zadanie do wykonania. Na kartkach papieru dzieci rysowały słoneczka, a obok promieni pisały co mogą i chcą o sobie powiedzieć innym. Następnie dzieci przedstawiały swoje prezentacje. Potem wysłuchały kilku przykładowych wypowiedzi innych, nieznajomych dzieci. Uczniowie po wysłuchaniu znakomicie wskazali, które elementy przeczytanych wypowiedzi są właściwe, by przekazać je obcym, a których informacji być nie powinno. Podzielone informacje zapisaliśmy na tablicy. Następnie dzieci przystąpiły do pracy w parach. Najpierw w ramach odprężenia rozmawiały ze sobą w "cztery oczy", a potem odwracały się do siebie tyłem i przekazywały informacje o sobie, pisząc na kartkach. Po zabawie dzieci doszły do wniosku, że przedstawiając się podczas rozmowy "twarzą w twarz" łatwiej rozpoznać, czy ktoś mówi prawdę. Zdecydowanie trudniej jest, gdy nie widzimy tej drugiej osoby i nie słyszymy. Dalej uczniowie zapoznali się z kartą pracy, na której widniały awatary i nicki. Wyjaśniali co to jest awatar i nick, a potem wypowiadali się, do jakich osób mogą te znaczki i nazwy należeć Próbowali zgadnąć, kim może być człowiek, do którego należy dany awatar i nick. W dalszej części zajęć dzieci same wymyślały sobie symbole i pseudonimy. Zrobiło się wesoło przy rozpoznawaniu, do jakiego dziecka należy wskazany awatar i nick, gdyż nie zawsze udawało się przyporządkować awatar do autora. Dzieci zrozumiały, że nicki i awatary nie mówią wiele o nas, bo każdy może inaczej je interpretować. Awatar może zupełnie nas zmylić. Czasem jest trudno zorientować się z kim mamy do czynienia po drugiej stronie komputera, szczególnie, gdy ktoś specjalnie chce nasz oszukać. Na zakończenie podsumowaliśmy sobie, że awatary i nicki tworzymy, żeby zachować anonimowość w Internecie i przypomnieliśmy, czego nie wolno mówić o sobie obcym, czy podawać w Internecie. Była to bardzo ważna i pouczająca lekcja.
BK